Prachtige en zeldzame bronzen sculptuur van een danseres.
Een paar jaar geleden hadden we in onze collectie een terracotta versie van deze danseres, ik weet van de familie van de kunstenaar dat er 1 bronzen versie in bezit is van de familie, zelf had ik haar nooit eerder gezien.
Het is een danseres in Oriëntaalse kleding, ze draagt ook een tulband. In die
periode, vaak zelfs nog iets eerder, was dit een populair thema voor
veel kunstenaars.
De beweging in deze sculptuur is prachtig, evenals haar expressie en de verfijning, bijvoorbeeld de manier waarop haar gezicht is weergegeven.
De sculptuur is gegoten in brons, het is een werk uit het midden van de jaren 20 van de Weense beeldhouwer Florian Josephu-Drouot (1886-1978).
Het is gesigneerd bij de basis met 'F. Josephu-Drouot'.
Biografie:
Florian Otto Daniel Josephu
(Pilsen,1886-Vienna,1978), is geboren in Pilsen (tegenwoordig Tsjechïe)
en de broer van de beeldhouwer Josef Josephu (1889-1970). Beiden zijn
eerst opgeleid aan de Staatsgewerbeschule in Graz.
In 1904 verhuisde de familie terug naar Wenen (vader was landschapsarchitect) en Florian en zijn broer vervolgden hun opleiding aan de Wien Akademie die bildenden Kunsten. Florian studeerde tegelijk met Egon Schiele, Hans Bitterlich, Edmund von Hellmer en anderen. In 1906 Florian trok de aandacht met zijn buste van de pianist Alfred Grunfeld, later maakte hij ook een plaque van Grunfeld die nog steeds te zien is in Wenen bij Grunfeld's voormalige huis aan de Getreidemarkt. In 1909 ontving Florian 200 kronen van de Keizer voor zijn portret van de hof acteur Adolf Ritter von Sonnenthal. In 1913 ontving hij ook de Roman Prijs voor zijn sculptuur Narcissus en won dat jaar ook de Schwendenwien, een beurs waarmee hij voor een jaar kon studeren in Italië, Frankrijk en Duitsland. Door het uitbreken van WOI is daar niets van terecht gekomen. Hij studeerde 8 jaar aan de Academie en studeerde Magna cum laude af.
Florian heeft als luitenant in WO I gevochten (1915-1918). Hij raakte gewond aan zijn maag en was gevangen genomen door de Russen in Siberië. Tijdens zijn verlof ontmoette hij Olga Klein en ze trouwden een jaar later.
Olga's zus, Ruza, trouwde met Ivan Mestrovic. Ruza ontwierp hoeden voor Emile Floge, de partner van Gustav Klimt. Volgens de biografe van Klimt, Anne-Marie O'Connor, hebben Klimt en Schiele de broers goed gekend, vooral via Ivan Mestrovich. Ze hadden ook banden met andere leden van de Secession maar zijn zelf nooit lid geweest.
Josef Josephu was behoorlijk succesvol, beide broers beleefden hun
creatieve hoogtepunt in de periode tussen de twee oorlogen in. Josef
ontving in 1925 een uitnodiging om Oostenrijk te vertegenwoordigen op de
Wereldtentoonstelling in Rome. Dit was pijnlijk voor Florian die vond
dat het comité hem had moeten vragen.
Josef werd bekend onder de naam Josephu en het leidde tot verwarring.
Florian had heel andere opvattingen over kunst en de kunst als handel
dan zijn broer. Uiteindelijk ontstond er een soort rivaliteit tussen de
broers. Om zichzelf te onderscheiden voegde Florian midden jaren 20 de
naam 'Drouot' toe aan zijn achternaam. Het was zijn grootmoeders
meisjesnaam. Later is hij daar weer mee gestopt.
Tijdens de
opkomst van het Nazisme werd Josef gevraagd om beeldhouwer van het Derde
Rijk te worden, mits hij scheidde van zijn Joodse vrouw. Josef was ook
getrouwd met een Joodse vrouw, die toevallig ook Olga heette. Dit
weigerde Josef, hierdoor was het hem verboden nog langer te werken. In
1939 vluchtte Josef met zijn Olga en hun dochter naar de Verenigde
Staten, op de vlucht voor het naziregime. Florian stuurde zijn vrouw
naar Split, met de hulp van Ruza Mestrovich. Hij is haar een paar
maanden later achterna gereisd. Na de oorlog is Florian terug gegaan
naar Wenen waar hij veel restauraties heeft uitgevoerd, bijvoorbeeld aan
het Belvedere, de Athena fontein voor het Weense parlement en het
Mozart monument.
Florian overleed in 1978 in Wenen. Josef overleed in 1970 in New
York, hij is blijven werken maar het succes bleef uit. De broers hebben
elkaar nooit meer gezien. De kleinzoon van Josef is altijd verteld dat
Florian en de overige familie in Wenen de oorlog niet overleefd hadden.
Er zijn maar een paar vroege werken van Florian Josephu-Drouot bekend of bewaard gebleven, waaronder deze danseres met tulband.
Verantwoording:
Mijn hartelijke dank gaat uit
naar Marc Baron, de kleinzoon van Josef Josephu. Hij was zo vriendelijk
mij uitgebreid te informeren. Hij woont in New York en doet al 25 jaar
research naar beide broers en is druk bezig met het schrijven van een
boek over Josef en Florian Josephu.
Uitstekend, kleine restauratie aan de zwarte houten sokkel.
Materiaal:
Brons
Afmetingen:
Totale hoogte:
Hoogte: 35 cm
(13,78")
Hoogte bronzen sculptuur:
Hoogte: 28 cm
(11,02")
Periode:
1925-1930
Herkomst:
Wenen, Oostenrijk
Kunstenaar / atelier:
Florian Josephu-Drouot,