jacques Adnet (1900-1984) Antilope

Over dit stuk

Deze springende antilope van Jacques Adnet is gesneden uit pallissanderhout en gepresenteerd op de Salon d'Automne in 1926 en de Salon des Artistes Décorateurs (SAD) in 1927. Er is een foto van een interieur van Jean et Jacques Adnet met daarin de antilope, deze foto is genomen op de SAD beurs in 1927. De sculptuur is uitgevoerd door S.A.S. Paris, (Société des Artistes de Salon of zoals ook wel gedacht wordt, Société Anonyme de Sculpture).

Deze antilope is prachtig gestileerd met geometrische motieven en overduidelijk beïnvloedt door de Art Deco. De snelheid en souplesse die de antilope uitstraalt is zo schitterend weergegeven.

Er zijn maar 4 houten sculpturen bekend van Adnet uit die periode namelijk de tangodansers, een baigneuse, een duif en deze antilope. Ze zijn heel zeldzaam, voor zover bekend zijn er slechts enkele gemaakt. Ze zijn speciaal vervaardigd voor de Salon. Halverwege de jaren 30 zijn er nog twee andere sculpturen van hem, een kat en een ballerina.

De antilope is uitvoerig gesigneerd, aan de ene zijde met 'Adnet' en aan de andere zijde met 'Édition S.A.S. Paris'. Op de onderzijde staat 'Made in France' en het nummer '7A'.

Over Édition S.A.S. Paris:
Édition S.A.S . Paris (Societé des Artistes de Salon) was opgericht door de kunstenaars zelf die op de Salon des Artistes stonden en hun eigen werk in editie lieten uitvoeren. Eind jaren 20, begin jaren 30 werden deze houten sculpturen op de Salon tentoongesteld en soms ook in een kleine oplage voor opdrachtgevers als DIM (Decoration Interieure Moderne).
Kunstenaars als Adnet, Sandoz, Privat, de Canto de Maya en ook de gebroeders Martel maakten allemaal deel uit van Éditions S.A.S. Paris.

Biografie:
Jack Édouard Jules Adnet, beter bekend als Jacques Adnet (Châtillon-Coligny, 1900 - Parijs, 1984), is een een Franse architect, decorateur en interieur ontwerper. Hij volgde samen met zijn tweelingbroer Jean Adnet (1900-1995) de opleiding voor toegepaste kunst in Auxerre. Nadat hij zijn diploma had behaald werkte hij bij Maurice Dufrène en Tony Selmersheim. Toen Maurice Dufrène werd aangesteld als directeur bij 'La Matrise', het kunstatelier van Galeries Lafayette, volgden Jacques en Jean Adnet hem.

In 1925, tijdens de beroemde Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels modern, mochten de broers hun keramiek exposeren in de stand van La Matrise. Hun gezamenlijke ontwerpen waren gesigneerd met J.J. Adnet. Ook op de Salon d'Automne was er veel belangstelling voor de beide broers. Tot 1928 bleven de beide broers samenwerken, ze maakten meubels en toegepaste kunst voorwerpen in een kenmerkende art deco stijl. Maar ze ontwierpen ook apart van elkaar. Zo is deze antilope een ontwerp van Jacques Adnet. In 1927 won Jacques Adnet de prestigieuze Blumenthal Grant prijs.

Hun samenwerking stopte toen Jacques de leiding overnam van de Compagnie des Arts Français, die was opgericht in 1919 door Louis Sue et André Mare. Jean Adnet bleef werken bij Galeries Lafayette als tentoonstellingsdirecteur.

Jacques blijft tot 1959 directeur en hoofdontwerper van de de Compagnie des Arts Francaise, hij had als motto "Evolutie in de traditie'".
Hij was een modernist, net als zijn ontwerpen, die steeds gestroomlijnder en meer vereenvoudigd zijn, teruggebracht tot de essentie. Hij vindt dat de techniek de inspiratie moet volgen en niet eraan vooraf moet gaan. Hij wilt niet alleen het nut van het voorwerp vooraan stellen maar ook de ziel en het oog plezieren.

Jacques Adnet verzamelt kunstenaars om hem heen in allerlei disciplines, zoals
glaswerk, juwelen, goudsmeden, ijzerwerk, beeldhouwkunst, koperwerk, tapijtkunst, beeldende kunst enzovoorts.
Zo werkt hij samen met Francis Jourdain, Charlotte Perriand, Raoul Dufy, Alexandre Noll, Serge Mouille en Georges Jouve, Jean Besnard, Claudius Linossier en later ook met Alberto Giacometti en Diego Giacometti, maar de de Compagnie maakt ook objecten voor Jean-Michel Frank.
hij verzamelt kunstenaars om hem heen in allerlei disciplines, zoals glaswerk, juwelen, goudsmeden, ijzerwerk, beeldhouwkunst, koperwerk, meubelen enzovoorts.

Hij maakt ook persoonlijke werken en is één van de eersten die metaal en glas samen gebruikt voor verlichting of meubels. Hij houdt van verchroomd, vernikkeld metaal, spiegels, glas, hout, vaak zwart gelakt en kristal. Zijn werk is functioneel en modernistisch, ornamentvrij, moderne lijnen met luxueuze materialen Zo laat hij ook kale gloeilampen zien in subtiele metalen frames, destijds echt opzienbarend.

Jacques Adnet kreeg opdrachten voor het ontwerp en de inrichting van het actrice Alice Cocea, de studeerkamer van de Franse President Vincent Auriol in het Chateau van Rambouillet in 1947, zijn appartement in het Palais de l'Elysée en voor luxe oceaanstomers als 'Ile de France', het Unesco gebouw en nog vele andere opdrachten, zo werkte hij ook enkele jaren voor Hermès. Hij was een icoon van het luxe Franse modernisme, beroemd en gerespecteerd als ontwerper en interieur architect.

In 1959 stopte hij bij de Compagnie des Arts Française en werd tot 1971 directeur van de École Nationale Supérieure des Arts Decoratifs.

Jacques Adnet stierf op 29 oktober 1984 in Parijs.

Zijn werk is terug te vinden in vele museum collecties wereldwijd, waaronder het Musée Boulogne-Billancourt en het Musée des Arts Décoratifs in Parijs.

Literatuur en bronnen:
- Alain-Renee Hardy et Gaëlle Millet; "Jacques Adnet", Éditions de l'Amateur, 2009. P.236 met foto.
- Yvonne Brunhammer et Suzanne Tise; "French Decorative Art, the Société des Artistes Décorateurs 1900-1942", Flammarion, Paris 1990. P. 147, met foto interieur met antilope op de SAD, 1927.
- Archief van Musée des Arts Décoratifs in Parijs.
- Ben Weaver; 'Jacques Adnet', The London List. (Artikel)
- Wikipedia Française

Conditie

Goed, een oud barstje in het hout is ooit professioneel gerestaureerd.