René Lalique (1860-1945) Vaas 'Gui' (Maretak)

Over dit stuk

Deze vaas met het verfijnde decor met de maretak ('Gui' in het Frans) is een prachtig ontwerp van René Lalique uit 1920.

De schitterende manier waarop de maretak verweven is met de vaas is zo mooi. Zo elegant. Deze vaas is gemaakt van opaliserend (cased opalescent) glas, de besjes en de blaadjes zijn licht gepolijst als extra accent.

Het mooie van opalescent glas is dat het een melkachtig blauwwitte kleur krijgt als je de vaas tegen het licht houdt, wanneer je het licht achter de vaas, of in de vaas laat schijnen, dan krijgt de vaas een gele gouden gloed. René Lalique had een speciale receptuur om dit effect zo optimaal mogelijk voor elkaar te krijgen, er ging bijvoorbeeld arsenicum in, maar hij gebruikte ook echt goud.

De vaas is geblazen in de mal (soufflé moulé) en daarna zorgvuldig met de hand bewerkt. De vaas heeft modelnummer 948, het nummer van de mal is 1435.

Deze vaas is relatief kort geproduceerd omdat Lalique begin jaren '30 besloot om de vaas, samen met andere vazen, als bezuiniging uit de collectie te halen vanwege de depressie. Deze vazen waren arbeidsintensief om te maken, ze werden nog steeds in de mal geblazen in plaats van geperst en de afwerking gebeurde nog steeds met de hand. De vaas was toen alleen uit voorraad leverbaar.
Deze vazen zijn tegenwoordig erg populair bij verzamelaars, deels vanwege hun verfijnde afwerking, maar ook omdat ze zeldzamer zijn door de kortere productieperiode.

De vaas is gesigneerd met 'R. Lalique' op de onderzijde.

Biografie:
René Lalique (1860-1945) begon zijn loopbaan als leerling juwelier op 16-jarige leeftijd. Na twee jaar als leerling in Engeland te hebben doorgebracht, richtte hij in 1880 zijn eigen bedrijf op als sieradenontwerper. Hij boekte al snel succes, vooral nadat hij zijn werk tentoonstelde op de Wereldtentoonstelling van 1900 in Parijs, wat zijn reputatie in de branche verstevigde.

Vanaf circa 1890 ontwikkelde Lalique een sterke interesse in glas en begon het te integreren in zijn ontwerpen. Hij breidde zijn expertise uit door de benodigde gereedschappen en apparatuur aan te schaffen en verdiepte zijn kennis, met name op het gebied van kleur- en vormtechnieken. In 1905 kreeg hij opdrachten van François Coty om diverse parfumflesjes te ontwerpen, waardoor hij experimenteerde met nieuwe stijlen en technieken, waaronder het gebruik van mallen en geperst glas.

In 1912 begon Lalique aan zijn tweede carrière als meester-glaskunstenaar, gedreven door zijn verlangen om innovatieve en unieke stukken te creëren. Naast kleine glazen objecten zoals sieraden en parfumflesjes, creëerde hij ook belangrijke werken zoals vazen, lampen, serviesgoed, klokken, auto mascottes en architectonische glastoepassingen zoals deurklinken en wandpanelen.

Na de Eerste Wereldoorlog bood de Franse overheid Lalique een fabriek in de Elzas tegen een symbolische prijs aan, omdat de Elzas weer onder Frans beheer viel. Hij richtte een nieuwe glasfabriek op in Wingen-sur-Moder, waar hij voornamelijk zijn geperste glazen vazen produceerde. Tegen het midden van de jaren 1930 had hij zijn fabriek in Parijs gesloten en de productie geconsolideerd in Wingen-sur-Moder, waar deze na zijn dood in 1945 werd voortgezet onder leiding van zijn familie.

René Lalique wordt beschouwd als een van de vooraanstaande glaskunstenaars ter wereld. Zijn werk wordt wereldwijd gevierd en is te vinden in musea over de hele wereld. Verschillende musea zijn exclusief gewijd aan Lalique, waaronder het Lalique Museum in Doesburg, Nederland, en het Musée Lalique in Wingen-sur-Moder, Frankrijk, evenals instellingen in Hakone, Japan, en vele anderen.

Literatuur:
- Félix Marcilhac, ‘R. Lalique, Catalogue raisonné de l’oeuvre de verre’, Les Éditions de l’Amateur, Paris 2011, p. 427.
- Christopher Vane Percy; 'The glass of Lalique, a collectors guide', Studio Vista, Cassell & Collier Macmillan Publishers Ltd, London, 1977, P31.
- Philippe Olland; 'Dictionnaire des Maîtres Verriers de l'Art Nouveau á l'Art Déco, Marques & signatures'. Éditions Faton 2016. P. 192-199.
- Victor Arwas, 'Glass, Art Nouveau to Art Deco'. Academy Editions London 1987. P. 179-193.

Conditie

Er is een ingesloten zwart speldenpuntje in de hals, het is wel te zien, maar niet voelbaar.